مطالعه آبزیان در فقه اسلامی

این مقاله در برگیرنده کلیاتی پیرامون علوم فقهی و آبزیان است.صید آبزیان از گذشته تا به امروز به حساب نیازهای انسانی متفاوت بوده است.بهره برداری غذایی،زینتی،دارویی، تفریحی و غیره که بهره برداری از هر یک از اینها براساس قوانین مدون در هر کشور متفاوت می باشد. بدیهی است از میان آبزیان،"ماهی" مشهورترین نوع از اقسام آبزیان بشمار می آید که در طول تاریخ،به آن نگاه تغذیه ای بوده است. رژیم غذایی در اسلام، مانند مذهب یهود و آئین هندو، مبنایی مذهبی دارد که قوانین مربوط به آن شامل اجتناب از خوردن محرمات و عدم پرهیز از طیبات است : ... و یحل لهم الطیبات و یحرم علیْهم الْخبائث )اعراف/ ۱۵٧ ( ترجمه : ... پاکیزه ها را برای آنها حلال می کند; و ناپاکیها را تحریم می کند … در فقه اسلامی و براساس تفاصیل و تفاسیر قرآن توسط پیامبر و ائمه اطهار)صلوات الله علیهم(،مهمترین دلیل حلیت ماهی،پولکدار بودن آن ذکر شده است.همچنین می توان به ارتباط فقه و علم با یکدیگر در مسئله پولکدار بودن ماهی در تحقیقات علمی اشاره کرد که نشان داده اند که پولک در ماهی،بدن آن را از ورود عوامل بیماریزا محافظت میکند.علاوه بر پولکدار بودن ماهی،فقها حکم و شرطی را برای صید ماهی حلال ، ذکر کرده اند : اینکه ماهی ، زنده از آب گرفته شود، ویا اینکه اگر به خودی خود از آب بیرون افتاده باشد،آن را قبل از مردنش بگیرند. از سایر مصارف آبزیان میتوان به استفاده های زینتی و دارویی اشاره کرد که این قبیل موارد نیز در فقه اسلامی مشمول قوانین و احکامی میباشند که در این مقاله گذری کوتاه بر این مباحث خواهیم داشت.