کاهش دامنه ارتعاشات تیر تحت عبور جرم با استفاده از جاذب دینامیکی غیر خطی توسط الگوریتم ژنتیک

هدف از این مقاله به دست آوردن یک روش بهینه به منظور کاهش دامنه ی ارتعاشات تیر با شرایط تکیه گاهی ساده می باشد. در این راستاروش های گوناگونی از جمله استفاده از کنترلرهای فعال با عملگر نیرویی وعملگرهای پیزو به منظور کاهش ارتعاشات سیستم بکار گرفته شده است. در این مقاله از یک جاذب دینامیکی استفاده شده که پارامترهای آن توسط الگوریتم ژنتیک، جهت دستیابی به بیشترین بازده آن بهینه خواهد شد. امروزه استفاده از الگوریتم ژنتیک در مسائلی که تعداد پارامترهای بهینه سازی و دامنه ی عملکرد آنها وسیع است به منظور دستیابی به بهترین جواب ممکن گزینه ای غیر قابل چشم پوشی است. در این تحقیق مقادیر بهینه مکان قرار گیری جاذب، سختی فنر، ضریب دمپینگ و جرم متصل به جاذب با استفاده از این الگوریتم محاسبه خواهند شد. همچنین در این تحلیل پاسخ تیر به عبور جرم از روی آن با استفاده از آنالیز مودال محاسبه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

تیر اویلر برنولی ، جرم متحرک ، جاذب دینامیکی غیر خطی ، ارتعاشات ، الگوریتم ژنتیک