تاثیر تراکم و روش های متفاوت کنترل علفهرزذرت برعملکرد واجزای عملکرد ذرت در شرایط اقلیمی خرم آباد

آزمایش در سال زراعی 1386 جهت بررسی مدیریت تلفیقی علف های هرز در مزرعه ذرت دیررس(سینگل کراس704) در شرایط آب و هوایی خرم آباد به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی(RCBD) با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تراکم کاشت (5/6، 5/7، 5/8 بوته در مترمربع) و مدیریت علف های هرز در شش سطح (1-کولتیواتور بین ردیف 2- سمپاشی نواری روی ردیف3-کولتیواتور بین ردیف + سمپاشی نواری 4- سمپاشی سراسری 5- شاهد عاری از علف هرز6- شاهد بدون کنترل) بود. دربین تیمارهای مدیریتی تیمار سمپاشی سراسری و تیمار کولتیواتورزنی + سمپاشی نواری در کاهش تراکم و وزن خشک علف های هرز دارای بیشترین کارایی بودند. به طوری که تیمارهای سمپاشی سراسری، تیمار کولتیواتورزنی + سمپاشی نواری، کولتیواتور و سمپاشی نواری تراکم علف های هرز را به ترتیب به میزان 75، 56، 43 و 28 درصد نسبت به تیمار شاهد بدون کنترل کاهش دادند. همچنین تیمار سمپاشی سراسری، تیمار کولتیواتورزنی + سمپاشی نواری، تیمار سمپاشی نواری و تیمار کولتیواتورزنی به ترتیب به میزان 73، 67، 56 و 44 درصد باعث کاهش وزن خشک علف های هرز گردیدند. تراکم و وزن خشک علف های هرز مزرعه نیز تحت تاثیر تراکم های مختلف گیاه زراعی قرار گرفتند، ولیکن از لحاظ آماری بین تیمارها تفاوت معنی داری وجود نداشت.در این آزمایش مشاهده شد که با افزایش تراکم ذرت از 5/6 به 5/8 بوته در مترمربع تعداد و وزن خشک علف های هرز به ترتیب به میزان 8 و 14 درصد کاهش یافتند. همچنین بیشترین عملکرد دانه بعد از وجین دستی به تیمار کولتیواتورزنی تعلق داشت.

کلیدواژه ها:

تراکم بوته ، کنترل علف هرز ، ذرت ، سمپاشی نواری و سراسری