تحلیل روند فرایند بارش در شیراز با استفاده از آزمون من کندال

خشکسالی یکی از پدیدههای طبیعی است که به بارش کمتر از معمول اطلاق شده و در هر رژیم آب و هوایی امکان رخ دادن آن وجود دارد. در پژوهش حاضر از آزمون من کندال دنبالهای به منظور تحلیل روند تغییرات بارش در مقیاسهای سالانه و فصلی در بازه زمانی 1363-1392 در ایستگاه سینوپتیک شیراز به کار گرفته شده است. بدین منظور دادههای بارش ماهانه طی دوره ذکر شده به کار گرفته شد. با توجه به نتایج، از آنجا که روند منفی بارش در مقیاس سالانه و در فصول زمستان و بهار وجود داشته ولی در سطح خطای 5 درصد معنی دار نشدهاند و نیز میانگین بارش دهه اخیر در حدود 100 میلیمتر نسبت به دهههای قبل کاهش داشته است، در پژوهش حاضر از میانگینهای متحرک 10 ساله آزمون روندیابی استفاده گردید. نتیجه آنکه به دلیل اثر پذیری کم میانگینهای متحرک از یک سال تر یا خشک، روند تغییرات با دقت بالایی تعیین گردید و مشخص شد که در بارش زمستانه و سالانه با دقت99/99درصد درمیانگین های 10ساله روند منفی وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد شدت روند منفی برای بارش زمستانه، بیشتر از شدت کاهش بارش سالانه میباشد.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، ترسالی ، آزمون من کندال دنبالهای ، شیراز ، میانگین متحرک