معماری پارامتریک، از آغاز تا آینده

امروزه با ظهور علوم جدید، معماری نیز دستخوش تغییرات فراوانی شده است. به نظر برخی معماران، دیگر روش های سنتی طراحی، قادر به پاسخ گویی به نیاز و عطش آنان و مردمان این کره خاکی به تنوع طلبی بیشتر و ارضای عطش نوآوری آنان نمی باشد. همینطور ، ایشان معتقدند به دلیل اهمیت داشتن مسئله انرژی و حفظ محیط زیست برای آیندگان، معماری به شیوه گذشته پاسخگوی نیازهای کنونی نخواهد بود. همین طور امکاناتی که این دستاوردها در زمینه فرآیند طراحی به دست می دهد دنیای متفاوتی را پیش روی طراحان گشوده است. این نوع معماری با توجه به حضور گسترده الگوریتم ها و پارامترها در مسیر خلق آن، معماری الگوریتمیک یا معماری پارامتریک که موضوع این پژوهش است نامیده می شود. شیوه جمع آوری داده ها در این پژوهش، کتابخانه ای و روش پژوهش توصیفی، تحلیلی می باشد. هدف از این پژوهش بررسی و شناخت معماری پارامتریک و نقش آن در معماری حال و آینده و نیز دلایل ضرورت توجه و شناخت آن به عنوان پنجره ای به سوی معماری فردا می باشد. آنچه از نتیجه این پژوهش بر می آید این است که معماری پارامتریک نوعی از معماری است که بر اساس پژوهش هایاکولوژی- بیولوژی شکل گرفته و علاقه به تئوری و فلسفه تئوریک در آن کم رنگ شده و گرایش به سمت تفکر علمی و فلسفه علمی و درک فرآیندهای رفتار مواد در آن افزایش یافته است. در این معماری، پارامترهای سازه، ساخت، اقتصاد و محیط زیست و دیگر پارامترهایی که زمانی ثانویه تلقی می شدند، به عنوان پارامترهای اصلی طراحی شناخته شده و کارایی در معماری در حال جایگزین شدن نسبت به معماری مبتنی بر ارزش های بصری صرف می باشد. در این مقاله، ابتدا زمینه های ظهور معماری پارامتریک و سپس اهمیت تحلیل و آنالیز ساختمانی، فرق طراحی به روش های سنتی با شیوه مبتنی بر استفاده از کامپیوتر، برخی ویژگی ها، مسئله و جایگاه نوآوری در معماری پارامتریک، برخی از نظریه پردازان و معماران پارامتریک، جایگاه طبیعت در معماری پارامتریک و نهایتا آینده معماری پارامتریک بررسی می شود.

کلیدواژه ها:

پژوهش ، کارایی ، الگوریتم ، کامپیوتر ، معماری الگوریتمیک ، معماری پارامتریک