ارزیابی اثر عسل بر روی قدرت کشندگی وتولید نیتریک اکساید توسط ماکروفارژهای صفاقی موش BALB/c علیه آسپرجیلوس فومیگاتوس

زمینه مطالعه: عسل یک ترکیب قندی فوق اشباع دارای خاصیت ضد التهابی و آنتی اکسیدانی می باشد. از آنجایی که درسال های اخیر بیماریهای قارچی و نیز مقاومت دارویی افزایش داشته است استفاده از ترکیبات طبیعی با خاصیت تحریک سیستم ایمنی می تواند مفید واقع شود. هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی اثر سه نوع عسل ایرانی بر قدرت کشندگی و تولید نیتریک اکساید توسط ماکروفاژهای صفاقی در موش BALB/c بود. روش کار: در این مطالعه سه نوع عسل از مناطق مختلف ایران تهیه گردید و در یک دوره 10 روزه به موش خورانده شد. بعد از آن موش ها یوتانایز گردیده و ماکروفاژ های صفاقی آنها کشت داده شد. روی این سلول ها آزمایش قدرت کشندگی و سنجش تولید نیتریک اکساید انجام گردید. نتایج: این مطالعه نشان داد که عسل قدرت کشندگی ماکروفاژها را افزایش می دهد و این افزایش در مقایسه با گروه کنترل معنی دار بود (p<0/05). در مورد تولید نستریک اکساید، نسبت به گروه کنترل در گروه تیمار شده با عسل مناطق شمالی و مرکزی کاهش و در گروه تیمار شده با عسل جنوبی و مخلوط افزایش مشاهده گردید (p<0/05). در هیچ یک از گروه ها تحریک ماکروفاژها بالیپوپلی ساکارید (LPS) افزایش معنی داری را در تولید نیتریک اکساید نشان نداد (p<0/05). نتیجه گیری نهایی: عسل داری خاصیت ضد التهابی بوده و علاوه بر این، می تواند با افزایش قدرت کشندگی ماکروفاژها، توانایی آنها را در حذف کنیدی آسپرجیلوس فومیگاتوس افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

آسپرجیلوس فومیگاتوس ، عسل ، ماکروفاژ ، قدرت کشندگی ماکروفاژ ، نیتریک اکساید