بررسی سرولوژیکی لپتوسپروز درگاوهای اهواز

سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 489

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-60-1_002

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

چکیده مقاله:

هدف: جستجوی آنتی بادی ضد لیپتوسپیرا در سرم گاوهای اهواز. طرح: مطالعه میدانی وسرولوژیکی. حیوانات: 645 رأس گاو. روش: نمونه خون از ورید وداج 645 رأس گاو (588 رأس ماده، 57 رأس نر) اخذ گردید. سرمها تا زمان آزمایش درمان 20C- نگهداری شدند. نمونه های سرم با استفاده از 6 نوع آنتی ژن زنده و با روش آگلوتیناسیون میکروسکوپی (MAT) مورد آزمایش قرار گرفتند. آنتی ژن های زنده مورد استفاده در این مطالعه شش سروتیپ لپتوسپیرا اینتروگانس شامل سروتیپهای گریپوتیفوزا، هارچو، ایکتروهموراژیه، پونوما، بالوم و کانیکولا بودند. نمونه هایی که در آنها بیش از 50 دصد لپتوسپیراها در رقت 1:100 یا بیشتر آگلوتینه می شدند مثبت در نظر گرفته می شدند. محاسبات آماری: آزمون مربع کای. نتایج: از مجموع 645 رأس گاو تحت مطالعه 347 رأس (53/79 درصد) حداقل به یک سروتیپ واکنش مثبت نشان دادند. از نظر فراوانی سروتیپ ها، گریپوتیفوزا با 30/07 درصد دارای بیشترین فراوانی و بعد از آن به ترتیب پونوما (18/33 درصد)، کانیکولا (15/53 درصد)، هارجو (14/35 درصد)، ایکتروهموراژیه (11/55 درصد) و بالوم (10/16 درصد) قرار داشتند. در 35/16 درصد نمونه ها عیار سرمی مثبت بر ضد بیش از یک سروتیپ مشاهده شد. نمونه های مثبت عیارهای 1:100 به میزان 44/42 درصد، 1:200 به میزان 38/44 درصد، 1:400 به میزان 14/54 درصد و 1:800 به میزان 1/20 درصد داشتند. بررسیهای آماری نشان داد که از نظر درصد آلودگی سرمی بین دو جنس نر و ماده اخلافی وجود ندارد اما بین گاوداریهای صنعتی و سنتی اختلافمعنی داری وجوددارد. نتیجه گیری: در مقایسه با سایر مطالعات مشابه که در ایران صورت گرفته است آلدوگی به لپتوسپیرا در اهواز بیشتر بوده، که این احتمالاً متأثر از وضعیت آب و هوایی اهوازاست که معمولاًگرمتر ازسایر شهرهایی است که قبلاً مطالعات مشابهی در آنها انجام شده است. فراوانی بالای آلودگی و بالابودن عیارسرمی 1:100 مبین حضور اندمیک عفونت لیپتوسپیرائی در اهواز می باشد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1384)، دوره 60، شماره 1، 14-7.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محمدرحیم حاجیکلایی

گروه آموزشی علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز- ایران

مسعود قربانپور نجف آبادی

گروه آموزشی پاتوبیولوژی دانشکده دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز- ایران

غلامرضا عبدالله پور

گروه آموزشی علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران