شناسایی مونوژن ها و اثر تراکم جمعیتی آنها در ماهیان شیربت و بنی رودخانه کارون در اهواز

هدف: شناسایی مونوژن ها و اثرتراکم جمعیتی آنها در ماهیان شیربت (Barbus grypus) و بنی (B.sharpeyi) رودخانه کارون در اهواز. طرح: مطالعه مشاهده ای. روش: ماهیان با استفاده از تور ماهیگیری صید می شدند و تعیین جنس و گونه ماهی از روی خصوصیات ساختمانی و فرمول فلس ها و دندانها صورت می گیرفت. در جستجوی مونوژن ها سطح پوست و خصوصاً آبششها بررسی می شدند. مونوژن های مرده یا زنده با پیکرات آمونیوم ثابت می شدند. شناسایی مونوژن ها بر ا ساس خصوصیات ساختمانی ا وپیستوهاپتور و شکل دستگاه های تناسلی نر صورت می گرفت. تجزیه و تحلیل آماری: آنالیز واریانس، میانگین و انحراف معیار و خطای معیار، نتایج: شناسایی گ ونه های داکتیلوژیروس پاولوفسکی ای ، داکتیلوژیروس باربیوئیدس، دجیلیوس پرسیکوس، ژیروداکتیلوس اسپروستونه و گ ونه پارادیپلوزئون در ماهی شیربت و داکتیلوژیروس پاولوفسکی ای و اکتیلوژیروس باربیوئیدس و دجیلوس پرسیکوس و داکتیلوژیروس آنکوراتوس و داکتیلوژیروس کاراسوباربی در ماهی بنی، نتیجه گیری: وجود ژیروداکتیلوس اسپروستونه و گونه پارادیپلوزئون در ماهی شیربت برای اولین بار در ایران گزارش می شود. در بین مونوژن های ماهی شیربت تعداد داکتیلوژپروس پاولوفسکی ای حداکثر و تعداد گونه پارادیپلوزئون حداقل بوده است. مجموع تعداد مونوژن های موجود در ماهی شیربت و بنی آلودگی خفیف (کم) را بوجود آورده بودند و ضایعات آبشش ا بسیار ناچیز بوده است. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1383)، دوره 59، شماره3، 288-283.