بررسی سرولوژیکی سارکوسیستوزیس به روش ایمنوفلورسنت غیرمستقیم و مقایسه آن با نتایج مشاهدات کشتارگاهی در گاومیشهای اهواز

هدف: مقایسه روش ایمنوفلورسنت غیر مستقیم با بررسی کشتارگاهی در مطالعه سارکوسیستیس فوزیفورمیس در گاومیشهای کشتارشده در کشتارگاه اهواز. حیوانات: تعداد سیصد و نود و هشت رأس گاومیش کشتارشده در کشتارگاه اهواز. حیوانات: تعدادسیصد و نودوهشت و رأس گاومیش کشتارشده در کشتارگاه اهواز در این بررسی از نظر آلودگی به سارکوسیستیس فوزیفورمیس در گروه های بالغ و نابالغ و در د و جنس مختلف مورد بررسی سرولوژیکی و کشارگاهی قرارگرفتند روش: خونگیری از گاومیشها قبل از کشتار د ر کشتارگاه و انجام آزمایش ایمنوفلورسنت غیرمستقیم بر روی سرمهای مربوطه ارزیابی مری، دیافراگم، عضلات مخطط و عضله قلب دامهای کشتارشده از نظر الودگی به کیست های ماکروسکوپی و میکروکیست های سارکوسیستیس فوزیفورمیس به روش مشاهده مستقیم و آزمایش Dob smear. تجزیه و تحلیل آماری: نتایج حاصله پس از تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون مربع کای از نظر چگونگی ارتباط فاکتورهای مورد مطالعه با یکدیگر به وسیله نرم افزار SPSS و از نظر تعیین بخت آلودگی بافتی در رابطه با تیتر آنتی بادی، آنالیز رگسیون لجستیک توسط نرم افزار MINTAB انجام گرفت. نتایج: نتایج: این بررسی آلودگی د امهای تحت مطالعه به فرم های ماکروسکوپی و میکروسکوپی سارکوسیست را به ترتیب برابر 18/6 درصد و 53/5 درصد نشان داد که بیشترین میزان آلودگی اعم از ماکروسکوپی با میکروسکوپی در بافت مری و کمترین آن دربافت قلب مشاهده شد. هیچ گونه اختلاف معنی داری در ارتباط با جنس در میزان آلودگی به فرمهای ماکروسکوپی و میکروسکوپی انگل مشاهده نشد ولی میزان آلودگی دامهای بالغ به طور معنی داری بیش از دامهای نابالغ بود 100 درصد گاومیشهای تحت مطالعه در آزمایش ایمنوفلورسنت غیرمستقیم، آلودگی را حداقل با تیتر 1:40 نشان دادند. بیشترین فراوانی دامها در گروه دارای تیتر 1:640 (25/9 درصد) و کمترین آنها در گروه دارای تیتر 1:10240 (1/5 درصد)مشاهده شد. بین عیار آنتی بادی در آزمایش IFA و آلودگی بافتها به فرم های ماکروسکوپی و میکروسکوپی انگل ارتباط معنی داری مشاهده شد (p<0/05) به نحوی که با افزایش عیار آنتی بادی تا 1:640 میزان آلودگی بافتی افزایش بالاتر از این عیار میزان آلودگی کاهش نشان داد. نوع رابطه بین سن و جنس با میزان آلودگی به سارکوسیستیس در گاومیشها د ر آزمایش IFA و آزمایشات بافتی کاملاً با یکدیگر همخوانی داشت. نتیجه گیری: آزمایش ایمنوفلورسنت غیرمستقیم را می توان به خوبی به منظور بررسی وضعیت آلودگی گاومیشهای یک منطقه به کارکوسیستیس فوزیفورمیس مورد استفاده قرار داد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1383)، دوره 59، شماره 2، 188-183.

کلیدواژه ها:

سارکوسیستیس فوزیفومیس ، گاومیش ، سرولوژی ، ایمنوفلورسنس غیرمستقیم ، ایران