بررسی میزان شیوع و سیمای پاتولوژیک زخم شیردان گاو در کشتارگاه شهرستان بابل

این بررسی از ابتدای زمستان سال 1377 تا پایان پاییز سال 1378 انجام گرفت و در طی این مدت با مراجعه به کشتارگاه شهرستان بابل شیردان 400 رأس گاو به صورت اتفاقی بررسی گردید. به منظور تشخیص دقیق جراحات و درجه بندی هیستوپاتولوژیک زخمهای شیردازن از ضایعات مشاهده شده نمونه های بافتی تهیه شد و از نظر هیستوپاتولوژی مورد مطالعه قرار گرفت. از میان 400 نمونه شیردازن تحت بررسی 67 مورد (16/75 درصد) دارای زخم بودند که با حدود اطمینان 95 درصد فراوانی وقوع زخم شیردان در فاصله 12/75 درصد تا 20/75 درصد برآورد گردید. از دیدگاه پاتولوژی تمامی نمونه های زخم شیردان بررسی شده از نوع اروزیون بودند و اکثر آنها به شکل خطی یا بیضی در ناحیه فوندوس حضور داشتند. همچنین از 67 نمونه زخم شیردان 24 مورد (35/8 درصد) به صورت اروزیون سطحی، 32 مورد (47/8 درصد) به صورت اروزیون نیمه عمیق و 11 مورد (16/4 درصد) با سیمای اروزیون عمیق بودند. در این بررسی با استفاده از آزمون آماری مربع کای نتایج به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که در این خصوص بین وقوع زخمهای شیردازن مشاهده شده با فصول مختلف سال، سن و جنس گاوهای م ورد مطالعه ارتباط آماری معنی داری وجود داشت.

کلیدواژه ها:

زخم شیردان ، گاو ، کشتارگاه بابل ، پاتولوژی ، شیوع