مقایسه اثر میکرو سیلیس و نانوسیلیس و متاکائولین در بتن پودری

بتن پودری در دهه ی 1990 در آزمایشگاهی در فرانسه مطرح گردید که دارای شکل پذیری و مقاومت بسیار زیاد است ویک نوع ماده جدید مبتنی بر سیمان پرتلند با مقاومت فشاری بالا میباشد. باتوجه به شکل پذیری زیاد میتواند جذب انرژییتقریبأ برابر جذب انرژی فلزات داشته باشد. با استفاده از آن میتوان وزن سازه را به مقدار قابل توجهی کاهش داد. مزیتدیگر شکل پذیری بالای آن است که ضعف تردشکنی سازه های بتنی معمولی را پوشش میدهد و این نکته برای کشورهایلرزه خیزی مانند ایران پراهمیت است. ازطرفی تولید سیمان یکی از صنایع آلاینده محیطزیست محسوب میشود به نحویکه به ازاء تولید هر تن کیلینکر سیمان تقریبا یک تن گاز منواکسید کربن وارد جو می شود .به همین علت تولید بتن مقاومو با دوام با سیمان کمتر و به جای آن استفاده از افزودنی های معدنی و شیمیایی می تواند تاثیر قابل ملاحظه ای در حفظمحیط زیست داشته باشد. از زمان ابداع سیمان پرتلند، میزان تولید آن در جهان همواره رو به گسترش بوده است. درکشور ما نیز با توجه به حجم بالای ساخت و ساز، میزان مصرف بتن بسیار زیاد و رو به افزایش است. از سوی دیگر هموارهبشر در پی این بوده تا با افزودن مواد جدید به ترکیب سنتی بتن، در میزان مصرف سیمان که یک محصول استراتژیکاست صرفه جویی کرده و با لحاض نمودن مسائل اقتصادی مقاومت و دوام آن را حفظ کرده و حتی افزایش دهد. در اینپروژه اثر پوزولانهای مختلف مثل متاکائولین، میکروسیلیس، نانوسیلیس روی مقاومت فشاری بتن پودری با یکدیگرمقایسه شده تا درصد بهینه برای هر پوزولان بدست آید.

کلیدواژه ها:

بتن پودری ، نانوسیلیس ، میکروسیلیس ، متاکائولین ، مقاومت فشاری