طراحی بهینه شبکه های میکروژئودزی بااستفاده ازالگوریتم ژنتیک

باتوجه به رشدروزافزون ساخت سازه های عظیم مانند سدها پلها برجها و... نیاز به مبنایی قابل اعتماد جهت پیاده سازی و رفتارسنجی این سازه ها بیش ازپیش احساس میشود شبکه های میکروژئودزی باتوجه به دقتهای بالایی که دارند میتوانند تامین کننده این نیاز مهندسین باشند یکی ازمراحل اجرای شبکه میکروژئودزی فاز طراحی آن است سوالی که درمرحله طراحی مطرح میشود این است که نقاط رئوس شبکه درچه موقعیتی قراربگیرند تاشبکه ازنظر استحکام هندسی دربالاترین حد خود باشد که این امر بارسیدن به حداقل تریس ماتریس CX محقق میشود هدف ازاین مقاله ارایه روشی مناسب کارامد و دقیق جهت طراحی بهینه شبکه میکروژئودزی مبتنی برالگوریتم ژنتیک می باشد ازمطالعهموردی بروی سد طرف این نتیجه حاصل گردید که تریس Trace شبکه موجود خارج سد باتریس Trace بهینه توسط روش ارایه شده دراین مقاله اختلافاتی داردکهنتایج بررسی نشان داد تریس استفاده شده درمحاسبات شبکه برابر با 9.69 و تریس بهینه شده توسط روش ارایه شده دراین مقاله برابر با 4.97 می باشد که این میزان اختلاف درشبکه های میکروژئودزی بسیارقابل اهمیت می باشد

کلیدواژه ها:

سازه های عظیم ، رفتارسنجی ، استحکام شبکه ، طراحی شبکه میکروژئودزی ، الگوریتم ژنتیک