نقش تنبیه و تشویق در شیوه تدریس

تشویق در لغت به معنای به شوق در آوردن و کار کسی را ستودن و او رادلگرم ساختن است. تشویق از تمایلات فطری هر انسانی است که تا پایان عمر در او باقی می ماند.و تنبیه عبارت است از آگاه ساختن فرد نسبت به نتایج نامطلوبش. شوددراین مقاله به روش کتابخانه ای ومیدانی ابزار واهمیت وهدف تنبیه و تشویق بررسی میشود. هدف تشویق وتنبیه در تعلیم و تربیت این است که کودک را با رفتار درست و نادرست آشنا کنیم و نتیجه عمل نیکو و عواقب رفتار ناپسند را به او بشناسانیم. درنتیجه تشویق و تنبیه موقعی موثر است که در ارتباط با مسایل تربیتی بوده و آگاهانه انجام گیرد. در هر تشویق و تنبیه باید علت و نتیجه تربیتی آن برای مربی و شرایط و نیازهای دانش آموز مورد توجه قرار گیرد . از تشویق و تنبیه می توان به عنوان بهترین محرک در راه پیشبرد اهداف تربیتی استفاده کرد

کلیدواژه ها:

تشویق ، تنبیه ، تدریس ، دانش آموز ، محبت