تبیین ارتباط رهبری معنوی گرا با انگیزش شغلی کارکنان در سیستم آموزش عالی

تبیین ارتباط رهبری معنویت گرا و انگیزش شغلی کارکنان در سیستم آموزش عالی هدف اصلی پژوهش حاضر است. پژوهش به شیوه توصیفی از نوع همبستگی انجام شد وجامعه آماری این پژوهش را تمامی کارکنان دانشگاه ایلام (N=420) تشکیل داد که با استفاده از فرمول کرجسی و کوکران (1970) حجم نمونه مورد نظر 200 نفر در نظر گرفته شد. جهت انتخاب نمونه های مورد نظر از روش نمونه گیری نظامند استفاده گردید. جهت سنجش رهبری معنویت گرا از پرسشنامه رهبری معنوی (SL) فرای و دیگران (2005) و برای سنجش انگیزش شغلی از پرسشنامه انگیزش شغلی نئو و باچبر(1997) استفاده شد. در تعیین روایی و پایایی نیز پرسشنامه طراحی شده در اختیار چند نفر از اساتید دانشگاه ایلام قرار گرفت که پس از اصلاحات لازم و تغییر برخی سوالات، روایی پرسشنامه مورد تائید واقع شد. جهت تعیین پایایی نیز، تعداد 30 پرسشنامه توسط کارکنان دانشگاه ایلام تکمیل و ضریب کرونباخ آلفا محاسبه شد (α=0/83) . به منظور تجزیه و تحلیل داده های از نرمافزار آماری SPSS و به طور خاص از آزمون های ضرایب همبستگی و رگرسیون استفاده شد و یافته ها نشان داد که بین مولفه های رهبری معنویت گرا(چشم انداز سازمانی، عشق به نوع دوستی، ایمان به کار، معناداری درکار، ایمان دینی) با انگیزش کارکنان همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

انگیزش شغلی کارکنان ، سبک رهبری ، رهبری معنویت گرا