تاثیر بکارگیری الگوی تدریس بدیعه پردازی بر پرورش خلاقیت دانش اموزان در درس انشاء

پژوهش حاضر با هدف شناسایی اثرات الگوی تدریس بدیعه پردازی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان در درس انشا انجام گرفته است روش تحقیق از نوع شبه تجری است نمونه آماری شامل 100 دانش آموز پایه پنجم ابتدایی است نمونه تحقیق با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده است ابزار پژوهش عبارت از تست خلاقیت تورنس، راهنمای استفاده از الگوی تدریس بدیعه پردازی ، فرم جمع آوری اطلاعات برای همتا کردن گروه ها می باشد به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t برای گروه های مستقل که با استفاده از نرم افزار آماری spss انجام شده است استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که بکارگیری الگوی تدریس بدیعه پردازی موجب رشد و گسترش خلاقیت دانش اموزان می شود. همچنین بکارگیری این الگو باعث رشد قابلیت سیالی، انعطاف پذیری ، اصالت و بسط تفکر دانش آموزان می گردد در مقایسه میانگین نمرات خلاقیت دانش اموزان دختر و پسری که با الگوی تدریس بدیعه پردازی آموزش دیده اند (گروه آزمایش) این نتیجه بدست آمد که بین میانگین نمرات دانش اموزان دختر و پسر در خلاقیت و عناصر اصالت و بسط تفاوت معنی داری وجود دارد. بدین معنی که میانگین نمرات دانش آموزان دختر در خلاقیت و عناصر اصالت و بسط بیشتر از میانگین نمرات دانش اموزان پسر در همین عوامل می باشد اما در عناصر انعطاف پذیری و سیالی بین میانگین نمرات دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معناداری مشاهده نگردید.

کلیدواژه ها:

الگوهای جدید تدریس ، بدیعه پردازی ، خلاقیت ، تفکر خلاق ، درس انشاء