بررسی جایگاه بازیافت آب در ایران با رویکرد برنامههای توسعه پنج ساله و کنوانسیونهای منطقهای و بین المللی

آب یک منبع مهم برای فعالیتهای مختلف زندگی است. آبی که پس از یکبار استفاده به طبیعت بازگردانده میشود، زمان زیادی لازم دارد تا دوباره به عنوان یک منبع پاک در اقیانوسها قرار گیرد. بازیافت آب یکروش موثر و ارزشمند برای مقابله با کمبود منابع آب و شدت آلودگی آنها به حساب میآید. بحث بازیافت آب تا کنون در ایران کمتر مورد توجه قرار گرفته است. از آنجایی که اصلیترین سند راهبردی کشور برای آینده،برنامههای توسعه کشور است، هدف از ارائه این مقاله، بررسی جایگاه بازیافت آب در برنامههای توسعه پنجساله ایران میباشد. همچنین کنوانسیونهای منطقهای و بینالمللی که ایران نیز آنها را پذیرفته از این منظر موردبررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی نشان میدهد که بازیافت آب تا کنون به صورت جدی در برنامههای کشور مورد توجه قرار نگرفته و باید در آینده بیشتر به این موضوع پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

بازیافت آب ، برنامههای پنجساله توسعه ، کنوانسیونهای منطقهای و بینالمللی ، ایران