تحلیلی بر وضعیت ساختمان های اداری به منظور برنامه ریزی و مدیریت بحران شهری (مطالعه موردی واحد های اداری شهر دهدشت)

زلزله یک نمونه ازپدیده های طبیعی است که باوقوع خود درکشورهای اسیب پذیرمنجمله کشورهای درحال توسعه وبطوراخص برشهرهای آنها تلفات وخسارات سنگینی رابه بارمی آورد کشورایران نیز بواسطه ی قرارگرفتن درکمربند زلزله خیزووجود گسلهای متعدد دربسترکالبدی آن توام بااسیب پذیری سکونتگاه های شهری ناشی ازتراکم انسانی و ساختمانی وشهرسازی نامناسب و... ازپیامد زلزله مخرب بشدت متاثر گشته است پژوهش حاضر وضعیت ساختمانهای اداریشهردهدشت ازتوابع شهرستان کهگیلویه وبویراحمد به عنوان منطقه ای که درمعرض خطرات و حوادث طبیعی وانسانی میباشد مورد بررسی قرارگرفته است نتایج نشان میدهد که ازکل واحدها حدود 34.61درصد ازآنها دارای میزان اسیب پذیری کم می باشند واز65.39درصد ازکل واحدها دارای میزان اسیب پذیری متوسط تازیاد می باشند بنابراین میتوان گفت که این واحدها دروضعیت مناسبی قرارندارند ونمیتوان نسبت به اینده این ساختمان ها هنگام وقوع بحران امیدوار بود این واحدها ازنظر فیزیکی کالبدی دارای اسیب پذیری زیادو ازنظر وضعیت کیفیت و قدمت اسیب پذیری متوسط ازنظر وضعیت ارتباطی ودسترسی دارای اسیب زیاد وازنظر تراکم و زمان استفاده دارای میزان اسیب پذیری متوسط و حریق بااسیب پذیری زیاد می باشند براین اساس اولویت دربرنامه ریزی جهت کاهش خسارت براسیب پذیری بیشتر مربوط به شاخصهای فیزیکی کالبدی ارتباطی و دسترسی و حریق می باشد وپس ازآن شاخصهای مربوط به کیفیت وقدمت و تراکم و زمان استفاده باید موردتوجه قراربگیرد

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، مخاطرات طبیعی ، واحدهای اداری ، شهردهدشت