مدلسازی شبکه توزیع آب خام برای توسعه پایدار فضای سبز به کمک شبیه سازی هیدرولیکی، الگوریتم ژنتیک چند هدفه و تئوری بازیها

فضای سبز شهری در تعدیل آلودگیهای زیست محیطی موثر بوده و در تامین محیط سالم برای شهروندان نقش موثری دارد . در عین حال یکی از موانع اصلی موجود در گسترش فضاهای سبز شهری، توزیع نامناسب مکانی و زمانی آب مورد تقاضا آبیاری میباشد. هدف این مقاله بهینه سازی شبکه آب خام فضای سبز به منظور تامین فشار مناسب و حداقل سازی هزینه با استفاده از الگوریتم ژنتیک چند هدفه می باشد. به منظور تصمیم گیری صحیح در مورد سناریوهای مختلف فضای پارتو ارائه می شود با استفاده از روش مساحت های یکنواخت در تئوری بازیها؛ بهترین راه حل انتخاب شده و با استفاده از نرم افزار WaterGEMS شبیه سازی و نتایج آن با شبکه موجود مطالعه موردی که بصورت دستی و با استداده از روشهای قدیمی طراحی شده است؛ مورد مقایسه قرار گرفته است. برای نمای کارایی روش مورد استفاده یکی از مناطق شهر تبریز به عنوان منطقه مورد مطالعه درنظر گرفته شده است. نتایج نشان دهنده بهبود فشار در شبکه و کاهش 8 درصدی هزینه های اجرایی در مقایسه با شبکه طراحی شده موجود می باشد.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، بهینه سازی چند معیاره ، فضای سبز ، جبهه پارتو ، تئوری بازیها