مطالعه برهمکنش پروتئین لیزوزیم با کارکومین در حضور نانوذرات نقره توسط اندازه گیری پتانسیل زتا

هدف از این مقاله مطالعه تاثیر حضور نانو ذرات نقره در برهم کنش پروتئین لیزوزیم با کارکومین است. به منظور بررسی تاثیر حضور نانو ذرات در برهم کنش پروتئین و لیگاند، اندازه گیری پتانسیل زتا پروتئین لیزوزیم و کارکومین در حضور و غیاب نانو ذرات نقره در دمای ۲۹۸ درجه کلوین گرفته شد. نتایج بیان می کنند در حضور نانوذرات نقره، افزودن لیگاند در غلظت های ابتدایی موجب افزایش نیروهای الکترواستاتیک و تشکیل کمپلکس بین لیزوزیم و کارکومین می شود و این در حالی است که در غیاب نانوذرات نقره افزودن غلظت های کم لیگاند موجب کاهش در پتانسیل زتا و افزایش نیروهای آب گریز می شود. می توان نتیجه گرفت حضور نانو ذرات نقره منجر به افزایش نیروهای الکترواستاتیک و تشکیل کمپلکس پروتئین-لیگاند می شود. از روش پراش پرتوی رزونانسی هم استفاده شد که افزایش پراش در این روش نشان دهنده افزایش اندازه پروتئین و تشکیل کمپلکس و یا تشکیل رسوب در محیط است، درغیاب نانو ذرات میزان پراش کمتری مشاهده شد. در نمودار استرن- ولمر شیب نمودار میزان تمایل پیوند لیگاند را به پروتئین نشان می دهد و افزایش شیب نمودار در حضور نانو ذرات نقره نقش قابل توجه این ذرات را در برهم کنش پروتئین و لیگاند نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

لیزوزیم ، کارکومین ، نانو ذرات نقره ، اندازه گیری پتانسیل زتا ، پراش پرتوی رزونانسی