بررسی عملکرد ساختمانهای فولادی مهاربندی با تغییر مکان حد نهایی حاصل از تحلیل استاتیکی غیر خطی

عملکرد صحیح لرزه ای یک سازه مستلزم آن است که مقاومت قابل دسترسی وظرفیت تغییرشکل اعضا بیش ا زنیازهای تحمیل شده به سازه براثر زمین لرزه باشد که باتوجه به رفتارغیرخطی درزمان وقوع زمین لرزه جابجایی ها نسبت به نیروها توصیف بهتری ازپاسخ سازه ارایه داد و بامحدود کردن تغیر مکان ها به جای نیروها سطح تخریب سازه به طرزموثرتری کنترل میشود اگرچه درایین نامه های طراحی مرسوم درحال حاضر دنیا نظیر استاندارد 2800 ایران ازتحلیل استاتیکی خطی دربراورد نیاز لرزه ای استفاده می کنند اما باتوجه به اینکه رفتارواقعی بیشتر سازه ها تحت زلزله بصورت غیرخطی می باشد تحلیلهای خطی ناقص به نظر می رسد محاسبه مقادیر ضریب تبدیل تغییر مکان خطی به غیرخطی درسازه های فولادی باقابهای مهاربندی شده همگرا و مقایسه آن با مقادیر پیشنهادی استاندارد 2800 ازاهداف این پژوهش می باشددراین پژوهش پس اازانتخاب سیستم سازه ای و مدلسازی آنها براساس طراحی بهینه تحلیل استاتیکی خطی و غیرخطی روی مدلها انجام شده و مقادیر بدست آمده بامقادیر بدست آمده با مقدار پیشنهادی آیین نامه 0.7R مقایسه شده است نتایج ارزیابی درسازه قاب مهاربندی همگرا بیانگراین است که استفاده ازضریبی واحدبرای سازه های باارتفاعات متفاوت درتبدیل تغییر مکانهای خطی به غیرخطی صحیح نمی باشد

کلیدواژه ها:

تحلیل استاتیکی غیرخطی ، ضریب تبدیل تغییر مکان خطی به غیرخطی ، قاب مهاربندی همگرا