سبک های مدیریت تعارض مدیران

پژوهش حاضر با هدف بررسی سبک های مدیریت تعارض مدیران انجام گرفته است. روش تحقیق توصیفی می باشد و جامعه ی آماری آن را کلیه ی مدیران آموزشی زن و مرد مقطع متوسطه دوره اول نواحی 1 و 2 شهر زاهدان تشکیل می دهند. برای نمونه گیری از روش سرشماری استفاده شده است. بدین سبب ازکل جامعه ی آماری به تعداد 107 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شده است. به جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه سبک های مدیریت تضاد گریت(2005) که دارای 5 سوال می باشد، استفاده شده است. روایی پرسشنامه از نوع محتوایی و پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ 738/0 برآورد گردید. روش تجزیه و تحلیل به دو صورت توصیفی و استنباطی بوده است. در سطح توصیفی، با استفاده از شاخص های آماری نظیر میانگین و انحراف استاندارد به توصیف داده ها پرداخته شده است؛ و در سطح آمار استنباطی به منظور پاسخ به سوال تحقیق از آزمون تی تک گروهی استفاده گردید. یافته های پژوهش حاکی از آن است که سبکهای تعارض رایج در بین مدیران به ترتیب سبک همکاری، مصالحه و سازش است و سبکهای اجتناب و رقابت در بین مدیران کمتر رایج می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت تعارض ، سبکهای مدیریت تعارض ، مدیران مقطع متوسطه دوره اول