رویکردی نوین به مطالعه خشکسالی کشاورزی (مطالعه موردی استان فارس )

از شروع تمدن انسانی،خشکسالی تاثیراتی شدید و بعضی اوقات فاجعه آمیز بر فعالیت های حیاتی انسان در سراسر جهان داشته است. خشکسالی به خودی خود یک بلا (فاجعه ) محسوب نمی شود بلکه تاثیر آن بر مردم و محیط زیست است که فاجعه آمیز بودن یا نبودن آن را مشخص می کند .خشکسالی در بین خطرات مختلف طبیعی یکی از شدید تر ین فجایع است.فقط چند ناحیه انگشت شمار در جهان در مقطعی خاص از تاریخ از این نوع پدیده طبیعی در امان بوده اند. یکی از راههای ارزیابی و پایش خشکسالی بر اساس شاخص های است که بتوان بر اساس آن میزان شدت و تداوم آن را در یک منطقه تعیین نمود . در مقاله حاضر روند خشکسالی در استان فارس با استفاده از شاخص ناهنجاری بارش (RAI)مورد مطالعه قرار گرفته است . ویژگی این روش کمک می کند تا کمی از رخدادهای خشکسالی را د مکان ها و مقیاس های زمانی متفاوت مقایسه کنیم . به منظور پایش خشکسالی از اطلاعات بارندگی ماهانه ایستگاههای سینوپتیک و اقلیم شناسی استان طی دوره آماری 2000-1970 استفاده شد. نتایج بررسی ها نشان داد که فراوانی رخداد دوره های خشکسالی در کلیه ایستگاهها بیشتر از تر سالی است . و بررسی مقادیر شاخص ناهنجاری بارش (RAI ) در ایستگاههای مورد مطالعه نشان می دهد که این شاخص قابلیت مقایسه اقالیم مختلف را از نظر شدت خشکسالی (به ویژه در ماههای پر باران ) دارا می باشد. متفاوت بودن حدوث بیشینه شدت خشکسالی و تر سالی و توالی مقادیر RAI در این ایستگاهها گواه خوبی بر این مدعاست.