چالشها و تنگناهای فراروی آمایش در ایران

اعمال مدیریت صحیح و کارآمد در هر منطقه نیاز به داشتن اطلاعاتی دقیق از توان اقتصدادی ، اجتمداعی و اکولدوژیکی آن منطقده دارد.برای شناخت و اقدام در جهت برنامه ریزی جامع و هدفمند تدوین استراتژی مناسب و کارآمد در شرایط مناسب می تواند کارساز باشد.یکی از مهمترین راهبردهای جامع و پویا راهبرد آمایش سرزمین است. آمایش سرزمین زیربنای امدر سدازماندهی توسدعه پایددار و ابدزاراصلی برنامه ریزی و تصمیم گیری های منطقه ای، ملی و کانون اصلی تلفیق برنامه ریزی های اقتصادی و اجتماعی با برنامه ریزی هدایفیزیکی و فضایی است. ویژگی بارز آمایش سرزمین، کل نگری، دوراندیشی، پهنا نگری، کیفیت گرایدی و سدازماندهی فضدای کشدور دریک ساختار منسجم، مکمل وسیستمی است. استراتژی آمایش سرزمین بده منظدور حفدظ و ایجداد تعدادل بدین مناطق،شهرها،روسدتاها واکوسیستمها است. و می تواند پاسخگوئی مناسب به چالشها و ناهنجاریهای اقتصادی،اجتماعی و محیطی یک جامعه باشدد.در کشدور مدااگرچه تلاشهایی برای دسترسی به این مهم صورت گرفت اما این تلاشها ناکارامد، ضعیف و تاحدی مشکل ساز بوده است. در این مقالهسعی شده است تا به صورت خلاصه روند تحولات برنامه ریزی و سیر تکوینی برنامه ریزهای شبه آمایشی در کشور مورد ارزیابی قدرارگیرد و مهمترین چالشها و تنگناهای فراروی آمایش سرزمین، دغدغه های تدوین و اجرای آن بیان شود و در نتیجه سدازکارهای مناسدببرای بهبود روند برنامه ریزی و استقرار الگوهای مناسب بر اساس پتانسیلهای اکولوژیکی کشور تبیین شود.

کلیدواژه ها:

توانهای اکولوژیکی ، آمایش سرزمین ، برنامه ریزی منطقه ای ، چالشها و تنگناها