بررسی عملکرد تزریق پلیمر به بتن در محیط دریایی خورنده

بتن در ساخت سازههای مختلف عمرانی از جمله سازههای دریایی نقش به سزایی ایفا میکند. در سازههای کنار ساحلی و بندری فاکتورهای مختلفی بر دوام بتن تاثیرگذار هستند که از مهمترین آنها، انتشار کلر میباشد. این انتشار کلر ناشی از نوسانات زیاد دما،شوری آب و رژیمهای مرطوبی است که سبب کاهش عمر سازههای بتنی میشود. آزمایشهای نفوذ یون کلراید و میزان آن نشان داده است که عامل اصلی خرابی در این سازهها خوردگی آرماتور و ترک و خرابی بتن روی آن در اثر نفوذ این یون هاست. پس ضعف بتن در محیط پیچیده دریایی مشهود است و می بایست از مصالح نوین بهره برد. یکی از مصالح نوین، بتنهای پلیمری می باشند. در اینجابرای محافظت سازهی بتنی از حملهی کلر، پوششهایی با بتن پلیمری به صورت تزریق پلیمر به بتن مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجهنهایی حاکی از این است که بتن با مشتقات پلیمر به هر شکل دارای مقاومت بهتری نسبت به بتن معمولی است. نهایتاً مشخص میشود که با تزریق پلیمر در بتن، محافظت از سازههای بتنی مسلح در مقابل کربناسیون و نفوذ کلر به خوبی صورت میگیرد و دوام سازههای بتنی در محیط بسیار خورندهی دریایی با تغییرات دمایی بالا را افزایش میدهد.

کلیدواژه ها:

سازه های دریایی ، انتشار کلر ، خرابی ، محافظت سازه ی بتنی ، بتن پلیمری ، تزریق پلیمر به بتن