تخریب زیستی فنول توسط رالستونیا ایوتروفای تثبیت یافته بر سنگ آذرین درراکتور بستر چکنده

در تحقیق حاضر، تخریب زیستی فنول به عنوان تنها منبع کربن و انرژی توسط رالستونیا ایوتروفای تثبیتیافته بر سنگ آذرین در راکتور بستر چکنده مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور سرعت تخریب زیستی فنول در ناحیه عدمبازدارندگی رشد توسط سوبسترا و در غلظتهای 100 تا 600 میلیگرم بر لیتر محاسبه شد. جهت بررسی تاثیر تغییر شدت جریان خوراک مایع ورودی به راکتور بر سرعت تخریب زیستی، آزمایشات در دو شدت جریان6/5و36میلی لیتر در دقیقه انجام شدند. کاهش اثرات انتقال جرم خارجی با حذف لایه مرزی مایع از طریق افزایش در شدت جریان مایع انجام شد و افزایش سرعت تخریب زیستی فنول را به مقدار 30 و68 ،76 ،63و61 و 52 درصد به ترتیب برای غلظت های اولیه 100و،400 ،300 ،200و500 و 600 میلیگرم بر لیتر در پی داشت. از مدل اشباعیت با نگرش میکائلیس- منتن برای برازش دادههای سرعت تخریب زیستی بر مبنای غلظت اولیه فنول و بررسی سینتیک تخریب استفاده شد. براین اساس، حداکثر سرعت تخریب زیستی rmaxدر شدجریانهای 6/5و36میلی لیتر در دقیقه به ترتیب 73/74و133/2 میلیگرم بر لیتر بر ساعت و ثابت نیمهاشباع ks برابربا236/1و327/9میلی گرم برلیتر حاصل شد

کلیدواژه ها:

فنول ، رالستونیا ایوتروفا ، بیوراکتور بستر چکنده ، مدل اشباعیت با نگرش میکائلیس - منتن