بررسی اثرات کنترل کنندگی عصاره آبی، اتانولی و متانولی قارچ Ganoderma applanatum ایرانی بر رشد قارچ های بیمارگر گیاهی در شرایط آزمایشگاهی

قارچ Ganoderma applanatum از شاخه Basidiomycota و از قارچ های جنگلی می باشد، بیشترین تعداد قارچ های خوراکی و دارویی در این شاخه وجود دارند که از آنها برای درمان بیماری های قلبی و عروقی، کاهش فشار و قند خون و همچنین خواص آنتی میکروبی آن استفاده می شود. گونه Ganoderma lucidum یکی از معروف ترین قارچ های دارویی است که در چین و ژاپن بسیار گسترش پیدا کرده است و خواص ضد قارچی آن به اثبات رسیده است. با توجه به این و کمبود اطلاعات پیرامون گونه های این قارچ در ایران، گونه دیگر این جنس برای پی بردن به خواص کنترل کنندگی و در نتیجه آن استفاده از این قارچ در مبارزه بیولوژیک با قارچ های بیمارگر گیاهی مورد مطالعه قرار گرفت. عصاره آبی، متانولی و آبی G applanatum پس از جمع آوری از جنگل های استان مازندران، به میزان 1 میلی گرم در میلی لیتر به هزار میلی لیتر محیط کشت MEA اضافه شد و علیه 8 بیمارگر گیاهی به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که بیشترین کنترل کنندگی عصاره آبی علیه Pestoliopsis funerea عامل بیماری سر خشکیدگی مخروطیان، Bipolaris sorokiniana عامل پوسیدگی ریشه غلات، Sclerotinia sclerotiorum عامل بیماری پوسیدگی سفید ساقه کلزا است. عصاره اتانولی توانست P. funerea و B. sorokiniana را کنترل کند. عصاره متانولی P.funerea و S. sclerotiorum را کنترل کرد و سرعت رشد Fusarium ،Fusarium botryosum Fusarium botryosum ، Fusarium oxysporum ،Macrophomina phaseolina،verticilliode در مقایسه با شاهد بدون عصاره بسیار کمتر بوده است و Fusarium culmorum اختلاف معنی داری در سرعت رشد با شاهد نداشت.

کلیدواژه ها:

Ganoderma applanatum ، قارچ بیمارگر گیاهی