آبشویی و اصلاح خاک توام با کشت گندم

با توجه به اینکه بیش از 50 درصد خاکهای استان هرمزگان با مشکل شوری و قلیائیت روبرو هستند بنابراین برای کشتهایاولیه در این اراضی بایستی دقت کافی بر میزان مصرف و راندمان آب آبیاری از نظر صرفه جویی در مصرف آب و جلوگیریاز شکست در زراعت انجام شده مد نظر میباشد. لذا به منظور اصلاح خاکهای شور با حداقل میزان آب ابیاری و حصولعملکرد متناسب محصول و نیز بهترین زمان آبشویی برای محصول گندم این آزمایش در قالب طرح اسپلیت پلات (کرتهای خرد شده) متشکل از سه تیمار در کرتهای اصلی ((T(2: دو بار آبیاری اضافی قبل از کشت، (T(1: یک بار آبیاری قبل از کشت، و (T(0: بدون آبیاری اضافی قبل از کشت) و دو تیمار در کرتهای فرعی ((A(1: عمق آب آبیاری در هر نوبت آبیاری 80 میلیمتر، (A(2: عمق آب آبیاری در هر نوبت آبیاری 120 میلیمتر) در 3 تکرار در مزارع کشاورزان منطقه سرچاهان در جنوب شهرستان حاجی آباد (EC=32dS/m) اجرا گردید. قبل از شروع آزمایش نمونه های خاک از اعماق مختلف تهیه شده و پارامترهای مورد نیاز تعیین گردید. پس از هر نوبت آبیاری یا آبشویی نیز نمونه خاک از اعماق مختلف برداشته شده و هدایت الکتریکی آنها جهت بررسی تغییرات شوری تعیین شد. مشاهدات مزرعه ای همه کرتها در طول فصل رشدصورت گرفته و بعد از برداشت محصول عملکرد دانه و عملکرد کل (کاه + دانه) نیز اندازه گیری شد. نتایج آزمایش نشان داد که انجام دو بار آبشویی قبل از کشت (تیمار (T(2) باعث کاهش قابل قبول در شوری خاک منطقه ریشه شد بطوریکه جوانه زنی بذور و رشد بوته های گندم بهتر از سایر تیمارها بود. بهترین عملکرد دانه مربوط به تیمار (T(2)A(2 برابر با 3620 کیلوگرم در هکتار و کمترین عملکرد مربوط به تیمار (T(0)A(1 باربر با 2100 کیلوگرم در هکتار بود که نشان میدهد اختلاف عملکرد در سطح 5 درصد معنی دار است. کاهش شوری خاک در ابتدای فصل رشد نقش موثری در افزایش عملکرد دانه و کل (کاه + دانه) داشته است.

کلیدواژه ها:

خاک شور ، استان هرمزگان ، اصلاح خاکها ، عملکرد محصول