بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی برواکنش های هیجانی زنان زندان

هدف این تحقیق بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر سازگاری روانی زنان زندانی بود. این تحقیق از نوع طرح آزمایشی پیش آزمون - پس آزمون استفاده شده و جامعه پژوهشی این مطالعه عبارتند از تمامی زنان زندانی که در سال 1392 در بند نسوان زندان داراب - ایران تحمل کیفر می نمودند در این مطالعه روش نمونه گیری در دسترس بوده که از میان آنها تعداد 50 نفر به طور تصادفی ساده در 2 گروه آزمایشی (25 نفر) و کنترل (25 نفر) قرار داده شدند. برای جمع آوری داده ها در پیش آزمون و پس آزمون از مقیاس افسردگی ، اضطراب، فشار روانی لاویبوند و لاویبوند (1995) استفاده شد. پایایی ابزارها با روش محاسبه آلفای کرونباخ احراز گردید. در نهایت طرح آزمودنی ها گروه آزمایش پس از اجرای پیش آزمون به مدت 2 ماه هر هفته به مدت 2 جلسه 60 دقیقه ای تحت آموزش ده مهارت اساسی زندگی قرار گرفتند. پس از اتمام اموزش پس آزمون اجرا گردید. به منظور تجزیه و تحلیل آماری از روش تی تست مستقل استفاده شد. نتایج تحلیل آماری نشان داد که بین نمرات آزمودنی ها در مقیاس های افسردگی، اضطراب، فشار روانی در پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد به عبارتی دیگر می توان گفت که اموزش مهارت های زندگی رهیافتی مناسب جهت کاهش افسردگی ، اضطراب و فشار روانی در زنان زندانی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، اضطراب ، فشار روانی ، زنان زندانی