ارزیابی تنوع ژنتیکی آفتابگردان آجیلی ایران (Helianthus annuus L.) با استفاده از نشانگرهای رتروترنسپوزونی و ریزماهواره
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 594
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NABATAT13_0960
تاریخ نمایه سازی: 4 آذر 1393
چکیده مقاله:
تنوع ژنتیکی اساس مطالعات اصلاحی در گونه های گیاهی است، بنابراین جهت مطالعات ژنتیکی و اصلاح ارقام مناسبتر با عملکرد بالا و سازگارتر، ابتدا باید میزان تنوع ژنتیکی بین و درون گونهها را تعیین و سپس اقدام به اصلاح آن نمود. در این مطالعه 50 توده آفتابگردان آجیلی ایران با استفاده از 10 نشانگر ریزماهواره و 12 آغازگر رتروترنسپوزونی مورد بررسی قرار گرفت. براساس هر دو نشانگر، تجزیه کلاستر افراد 50 توده را براساس ضریب فاصله ژنتیکی جاکارد و الگوریتم COMPLETE، به 4 گروه تقسیم بندی نمود. براساس این تحقیق میتوان نتیجه گرفت که درون جمعیتهای آفتابگردان آجیلی تنوع ژنتیکی زیادی وجود دارد و تنوع زیاد به علت دگرگشن بودن این گیاه و انتقال دانه ی گرده قابل توجیه است. براساس نتایج حاصل در برنامه های به نژادی آفتابگردان آجیلی، میتوان انتخاب را درون توده ها انجام داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرجان جنت دوست
دانش آموخته کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی،
رقیه ضیایی فرد
دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه.
رضا درویش زاده
دانشیار گروه اصلاح و بیوتکنولوژی گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه