بررسی موانع و مشکلات صادرات صنایع دستی ایران و ارائه راهکار مناسب

هنرهای سنتی ایران ، گروهی از هنرهای پرپیشینه کشورمان نظیر صنایع دستی ، معماری و هنرهای وابسته ، موسیقی سنتی نواحی و مناطق ، کتابت ونگارگری ، آیین ها و نمایش های سنتی (نظیر تعزیه خوانی و...) را شامل می شود. بدون شک صنایع دستی شاخص ترین هنر سنتی ایران است که درطول روزگار به واسطه پیشرفت صنعت ، شمایل آن به هنر صنعت نزدیک تر شده است و هم اکنون ارزش و اعتبار ویژه ای را در عرصه هنرهای سنتی پیدا نموده است . صادرات نقش موثری در رشد و توسعه اقتصادی کشورها دارد. کسب اطلاعات در مورد شناخت از بازارهای جهانی و برخورداری از سیاستهای حمایتی وتشویقی دولت و بکارگیری آمیخته بازاریابی، از مهمترین اصول ماندگاری در بازارهای جهانی و ارتقاء سطح عملکرد صادراتی می باشد. هدف این پژوهش بررسی موانع و مشکلات پیش روی صادرات صنایع دستی ایران در طی سالهای اخیر است. تحقیق از نوع میدانی است و روش تحقیتق برمبنای توصیفی ، پیمایشی و از نوع همبستگی است که در آن رابطه بین میزان صادرات صنایع دستی از سوی متخصصان و مدیران شرکت ها و تعاونی های صادر کننده صنایع دستی با عوامل سه گانه مورد بررسی یعنی میزان توجه به دانش بازاریابی ، میزان برخورداری از سیاست های حمایتی و تشویقی، و شناخت بازارهای خارجی مورد بررسی قرار گرفته است . محقق برای جمع آوری اطلاعات خام (دیدگاه و نظرات جامعه آماری) اقدام به توزیتع پرسشنامه بین نمونه جامعه مورد بررسی نموده است که از تعداد 170 پرسشنامه توزیع شده تعداد 149 پرسشنامه تکمیل و به محقق عودت داده شد. بر اساس فرضیات تحقیق: بین میزان شناخت از بازارهای جهانی و میزان صادرات صنایع دستی ، بین میزان برخورداری از سیاست های حمایتی و تشویقی دولت با میزان صادرات صنایع دستی و بین میزان به کارگیری ابزارهای آمیخته بازاریابی و میزان صادرات صنایع دستی ، رابطه مثبت و معنتی دار وجود دارد. و از نظر جامعه مورد تحقیق شامل اساتید ، متخصصان و مدیران دست اندرکار و صادر کنندگان صنایع دستی در مجموع ، عدم شناخت کافی از عوامل مذکور ، دلایل عمده ضعف صادرات صنایع دستی معرفی گردیده است .