بررسی روند شاخص خشکی در ایران

در این مقاله تغییرات اقلیمی در ایران در طی دوره آماری 1355 تا 1384 در 36 ایستگاه هواشناسی بر اساس پارامتر شاخصخشکی/ رطوبتی مورد مطالعه قرار گرفته است. این شاخص با تقسیم دو متغیر بارش به تبخیر به بررسی میزان خشکی یارطوبت مناطق مختلف م یپردازد. جهت برآورد تبخیر از روش تورنتوایت استفاده شده و با تقسیم ایران به شش طبقه اقلیمیمی توان شاخص مذکور را به خوبی بیانگر تغییرات اقلیمی و میزان خشکی/ رطوبتی حقیقی مناطق مختلف دانست. همچنینبررسی روند این شاخص، کاهش غیر معن یداری را در تمام ایستگا ههای مورد مطالعه(بجز سه ایستگاه مشهد، سنندج و تبریزکه روند کاهشی معنی دار و ایستگاه همدان که روند افزایشی غیر معنی داری دارند) از خود نشان داده است.

کلیدواژه ها:

شاخص خشکی ، روش تورنت- وایت ، ایران