معماری داخلی در مدارس ابتدایی

کودکی دوران خیال پردازی وکنجکاوی است طبیعت کودک نیازمند تجربه و تایید است و باید مدارس محیطی باشد که علاوه براینکه حس کنجکاوی و خیال پردازی او را ارضاء میکند قادر باشد علم و دانش را نیز از طریق همین احساسات به کودکان منتقل کند مدرسه برای او جالب ودوست داشتنی باشد و در این مکان حس امنیت ارامش به کودک منتقل شود آموزش و یادگیری دراینگونه محیط ها که مورد پسند و دلخواه کودک باشد بهتر انجام می شود و دارای راندمان بالاتری است عطش و شور و شوق دوران کودکی اگر در مجیط مناسب پرورش یابد باعث باروری جسمی فکری احساسی و اجتماعی کودک می شود ومعماری در این زمینه میتواند نقش بسزایی در تحقق این امر داشته باشد نوع معماری در این طراحی باید با روحیات و خصوصیات کودکان طراحی شود و در یک کلمه معمار باید شبه سنین کودکی خود برگردد وفضا را از دیدگاه یک کودک به نظاره بنشیند به قولی برایطراحی این مکانها معمار باید روی زانو خود راه برود تا فضا را از دید کودک ببیند. نکته ای که در این مقاله بیشتر برآن تاکید شده علاوه بر ابعاد ومقیاس انسانی در طراحی مدارس ابتدایی توجه به جنبه های روانشناختی محیط و طراحی داخلی مدارس است روانشناسی رنگها وتاثیر آن در محیط آموزشی مورد علاقه کودکان توجه به چیدمان و دکوراسیون تجهیزات داخل کلاس ها از دیگر نکات تاکید شده در این مقاله است تا با تکیه بران محیطی سرشار از نشاط وتحرک وسرزندگی را به کودکان عرضه داشت که علاوه بر بهره وریدریاد گیری باعث افزایش اعتماد به نفس کودک شده راههای ایجاد استرس و تشویش را در آنها کاهش دهیم. در این صورت آموزش تحقیق و پزوهش به صورت نهادینه شده و از این کار لذت می برند محیط بهتر ومناسب بخودی خود باعث حل نیمی از مشکلات کودکان می باشد.

کلیدواژه ها:

کودک ، روانشناختی رنگ ، چیدمان و مبلمان کلاس ، مدرسه بانشاط