اثر سطوح تنش خشکی بر روی صفات مورفولوژیکی و عملکرد ارقام حساس و مقاوم به خشکی گندم

به منظور بررسی اثر سطوح تنش خشکی (100، 75، 50، 25 درصد نیاز آبی و دیک) بر روی صفات مورفولوژیکی و عملکرد ارقام حساس (گاسکوژن و سایونس) و مقاوم (آذر 2) به خشکی گندم آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تمرار در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان انجام شد. نتایج نشان داد که سطوح مختلف تنش باعث کاهش طول ساقه، طول پدانکل و طول اکستراژ شد. که این کاهش طول صفات در ارقام حساس به خشکی گاسکوژن و سایونز نسبت به آذر 2 بیشتر بود. نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری در بین رقم مقاوم به خشکی آذر 2 نسبت به ارقام حساس گاسکوژن و سایونز در ارتباط با طول پدانکل و طول اکستراژن وجود داشت. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که با افزایش شدت سطح تنش عملکرد بیولوژیک و عملکرد اقتصادی ارقام کاهش پیدا کرد که این کاهش عملکرد در رقم گاسکوژن ، سایونز و آذر 2 به ترتیب بیشتر بود. اختلاف معنی داری در بین ارقام حساس و مقاوم در میزان عملکرد بیولوژیک و عملکرد اقتصادی مشاهده گردید. مقایسه میانگین نشان داد بیشترین عملکرد در شرایط نرمال آبیاری (100%) رقم گاسکوژن ، سایونز و آذر 2 داشتند. نتایج نشان داد با افزایش شدت تنش در تیمار دیک، رقم آذر 2 ، سایونز و گاسکوژن بیشترین عملکرد بیولوژیک و عملکرد اقتصادی را داشتند. نتایج حاصل نشان داد که در شرایط دیم با افزایش طول پدانکل و طول اکستراژن عملکرد بیولوژیکی و عملکرد اقتصادی افزایش پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

گندم ، تنش خشکی ، پدانکل ، اکستراژن ، گاسکوژن ، سایونز