پیل خورشیدی با استفاده از فناوری نانو

در ایران ، در حال حاضر از پیل های خورشیدی سیلیکونی استفاده می کنند که بازدهی آن در حدود 43 درصد می باشد. این در صورتی است که هزینه برق تولید شده چند برابر هزینه برق تولید شده با استفاده از سوخت های فسیلی است . با اشراف به این نکات که تمام مواد فتوولتائیک ، فوتون های دارای طول موج معین را جذب می کنند ( بخشی از فوتون ها که انرژی کافی برای برانگیختن الکترون در مولکول یا نیمه رسانا را نداشته باشند ، توسط ماده فتوولتاییک جذب نمی شوند) وهمچنین ، اگر انرژی فوتون بیشتر از میزان انرژی لازم برای برانگیختن الکترون باشد ، انرژی اضافی هدر می رود و این دو پدیده باعث می شود که 07٪ از انرژی خورشید بدون مصرف باقی بماند ، به ارائه این مقاله می پردازیم. در پیل های خورشیدی نقاط کوانتومی بیشترین بازده را دارند ، چون با تغییر اندازه این نقاط می توان هر طول موجی از طیفی مرئی را جذب کرد و به دلیل اندازه کوچک به جای یک الکترون که در پیل های سیلیکونی آزاد می شود ، سه الکترون به ازای هر فوتون آزاد می گردد . هدف از این مقاله بهینه سازی پذیرنده نوری و قطعات انتقال دهنده بار با استفاده از فناوری نانو می باشد ، تا افزایش کارایی و کاهش وزن های پیل های خورشیدی را به ارمغان آورد.

کلیدواژه ها:

پیل خورشیدی ، نقاط کوانتومی ، فوتون ، فناوری نانو