بررسی رابطه بین فرآیندهای مدیریت دانش و سرمایه های فکری در ارتقا بهداشت غذایی در بیمارستان امام رضا (ع)

سهم سرمایه فکری در پیشرفت مدیریتیف فنی و بهداشتی اقتصاد موضوع تحقیقات جدید قرار گرفته است، به گونه ای که دانش سازمانی، عامل اصلی مزیت رقابتی و خلق ارزش شناخته شده است. بنابراین، دستیابی به مزیت رقابتی و بقای سازمان در گرو توانایی آن در خلق، ذخیره، توزیع و کاربرد دارایی های دانشی است . اندازه گیری سرمایه فکری بر اساس رویکردی راهبردی از دارایی های نامشهود استوار است . اثر این دارایی ها بر مبنای میزان خلق ارزش و منافعی که برای سازمان در پی داردف سنجیده می شود. در این مقاله، با بررسی ادبیات نظری، 43 نوع مختلف مدل اندازه گیری و مدیریت سرمایه فکری شناسایی و کانون های تمرکز آنها استخراج گردیده است. با تعیین این موارد جدولی تشکیل و مدل های مختلف بر اساس تاکید آنها بر عوامل مختلف با یکدیگر مقایسه شده اند. سپس دو مدل به عنوان مدل مبنا برای توسعه مدل جدید انتخاب و نهایتا مدلی جامع ارائه شده است که تمامی کانون های توجه مختلف را پوشش می دهد. مدل جامع ارائه شده در یک بیمارستان مورد ازمون و اجرا قرار گرفت . در بیمارستان مذکور بعد از تعریف و توسعه معیارهای اندازه گیری سرمایه فکری با کمک مدل جامع و اندازه گیری وضعیت فعلی سرمایه های فکری ، با دریافت نظر مدیران و ذینفعان کلیدی وضعیت مطلوب برای پنج سال آینده تعیین اندازه گیری شد . اجرای این مدل با مشخص کردن شکاف های اساس بین وضعیت موجود و مطلوب ، راهنمایی های مفیدی جهت تصمیم گیری های آتی در اختیار مدیران قرار داد. اگر چه هر سازمانی با توجه به نیازها و شرایط خود نیاز به مدل مناسب خود دارد، لیکن نتایج این پژوهش می تواند راهنمای موثری در مقایسه و انتخاب مدل مناسب برای مدیریت سرمایه فکری باشد . همچنین مدل جامع پیشنهادی می تواند به سازمان های مختلف بویژه سازمان های نظیر بیمارستان ها، کمک شایانی نماید.

کلیدواژه ها:

مدیریت سرمایه فکری ، اندازه گیری دارایی های نا ملموس ، دارایی نامشهود ، دارایی دانشی ، مدیریت دانش