تبیین جایگاه محیط زیست در ارتقاء بهره وری فضاهای معماری و شهرسازی

با پیشرفت تکنولوژی، افزایش جمعیت و استفاده ی بیش از حد از منابع زیستی، جهان امروز با مشکلاتی نظیر آلودگی های زیستی و نابودی منابع طبیعی و ... مواجه است. در جنین شرایطی بحث خلق معماری و شهرسازی همگام با محیط زیست اهمیت دو جندان می یابد. معماری و شهرسازی تنها زمانی می تواند نقش خود را در همگامی با محیط زیست حفظ کند که گسست خود با محیط زیست و طبیعت را به فراموشی سپرده و هم سو با آن حرکت کند. این مقاله با تعریف مفاهیمی که برای «خلق محیط پایدار انسان ساخت» مطرح است، لزوم «ارتباط صحیح» انسان با محیط زیست اطراف او در تعادلی پویا و ماندگار را مطرح می کند و با برسی زوایای عواملی که این «ارتباط متعادل» را به وجود می آورند، تصمیمات رفتاری را برای معماری و شهرسازی در بطن «محیط زیست» و هم گام با آن برمی شمرد. به گونه ای که تمام نیازهای اجتماعی، اقتصادی، تکنولوژیکی، زیبایی شناختی و ... انسان را فراهم نماید.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، انسان ، ارتباط متعادل ، معماری و شهرسازی ، بهره وری