بررسی میزان پروتئین دانه لاین های موتانت گندم به دو روش بردفورد و NIR تحت اثرسطوح مختلف نیتروژن

این آزمایش به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف کود نیتروژن بر صفات مورفو لوژیکی مؤثر بر خوابیدگی در لاین های موتانت گندم در سال زراعی 1386-1385 در مزرعه تحقیقاتی بخش کشاورزی هسته ای مرکز تحقیقات کشاورزی و پزشکی هسته ای سازمان انرژی اتمی در زعفرانیه ی کرج به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار ا نجام گردید. فاکتور اول شامل 5 ژنوتیپ گندم به نام های طبسی (والد مادری )، T – 65 – 58 – 8 ،T – 66 – 67 – 60 ،T – 65 – 5 – 1 ،T – 65 – 7 – 1 ) و فاکتور دوم 4 سطح کودی نیتروژن (N220 ،N180 ،N140 ،N100 کیلوگرم در هکتار اوره) در نظر گرفته شدند. ارزیابی نتایج نشان داد که اثر ژنوتیب بر درصد پروتین دانه به روش NIR و درصد جذب آب در سطح احتمال 1% و بر رسوب زلنی در سطح احتمال 5% از لحاظ آماری معنی دار شد و همچنین اثر کود بر درصد پروتین دانه به روش برد فورد در سطح احتمال 5% از لحاظ آماری معنی دار شد . اثر متقابل کود و ژنوتیپ بر درصد جذب آب در سطح احتمال 5% از لحاظ آماری معنی دار شد..به طور کلی رقم طبسی (شاهد ) دارای بیشترین درصد پروتئین در دانه بوده است.

کلیدواژه ها:

گندم ، ژنوتیپ ، نیتروژن و پروتئین