بررسی قابلیت انتقال مجدد مواد فتوسنتزی در لاین های پیشرفته گندم نان در شرایط دیم

این آزمایش به منظور مطالعه قابلیت انتقال مجدد مواد فتوسنتزی در ارقام مختلف گندم نان، در مزرعه معاونت تحقیقات دیم سرارود استان کرمانشاه در سال زراعی 86-1385 در شرایط آبی و دیم اجرا شد . این بررسی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار بر روی 11 ژنوتیپ پیشرفته گندم نان (Triticum aestivum L.) به همراه دو واریته شاهد محلی(سرداری وآذر- 2) انجام شد. برای شبیه سازی تنش خشکی از کلرات سدیم 0/4 درصد استفاده گردید. صفاتی نظیر سرعت رشد اولیه، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه مورد ارزیابی قرار گرفت . نتایج به دست آمده نشان داد که بین قطر ساقه و قابلیت انتقال مجدد مواد فتوسنتزی در دو شرایط آبی و دیم همبستگی منف ی و معنی داری مشاهده شد .که این نشان دهنده آن است که با کاهش قطر ساقه ارتفاع گیاه بیشتر شده و انتقال مجدد بیشتر صورت می گیرد . از طرف دیگر بین TOL و سرعت رشد اولیه همبستگی منفی و معنی داری در سطح 1 در صد وجود دارد که این بیانگر آن است که ژنوتیپهایی که دارای سرعت رشد اولیه زیاد هستند تفاوت عملکرد آن ها در دو شرایط تنش و غیر تنش کمترمی باشد در این میان ژنوتیپ شماره 6 دارای کمترین TOL و کمترین عملکرد است . بیشترین TOL مربوط به ژنوتیپ شماره 3 است که دارای بیشترین عملکرد نیز می باشد.