اثر تراکم کاشت و تداخل علف هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان

به منظور بررسی تاثیر تراکم و کنترل علفهای هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان، در سال 1386 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی به اجرا در آمد . فاکتورها شامل تراکم درسه سطح (D1:6، 8:D2 و 10:D3 بوته در متر مربع) و کنترل علف هرز در دو سطح (کنترل کامل دستی و بدون کنترل ) بودند. تراکم تاثیر معنی داری بر تمامی صفات مورد مطالعه (وزن هزار دانه، تعداد دانه در طبق، عملکرد، ارتفاع، قطر طبق، قطر ساقه، تعداد دانه پوک، ماده خشک، عملکرد تک بوته و شاخص برداشت) داشت. بیشترین میزان عملکرد کل از تراکم دوم به دست آمد . بالاترین میزان وزن هزار دانه، دانه در طبق، قطر ساقه و طبق، وزن خشک، عملکرد تک بوته و شاخص برداشت در تراکم اول مشاهده گردید . بالاترین سطح تراکم، بیشترین میزان ارتفاع گیاه و دانه پوک را نشان داد . سطوح مختلف کنترل علف هرز تاثیر معن ی داری بر صفات مورد مطالعه نشان نداد (به جز تعداد دانه در طبق)، که این امر می تواند مربوط به شرایط خاکی حاکم بر منطقه و در نتیجه نوع و تراکم علف های هرز منطقه باشد.

کلیدواژه ها:

تراکم ، آفتابگردان ، تداخل علف هرز و عملکرد