جداسازی یون نیکل از محیط آبی با استفاده از پلی تیوفن

فقدان دسترسی به آب تمیزو بهداشتی درکشورهای درحال توسعه استفاده ازفناوریهای نوین به خصوص فناوری نانورا بیش ازپیش مطرح می کنددراین تحقیق ازجاذب نانومتری پلی تیوفن برای جداسازی یونهای نیکل ازمحلول آبی استفاده شده است پارامترهای متعددی برروی میزان حداکثر جذب نیکل موثر بوده است به منظور کاهش تعداد آزمایشهاازروش آماری تاگوچی درطراحی آزمایشها استفاده شده است پلی تیوفن به روش شیمیایی سنتز و مورفولوژی آن توسط دستگاه میکروسکوپ الکترونی روبشی sEM تعیین گردید براساس نتایج شرایط بهینه برای حذف یون نیکل با حداکثر درصد جذب درPH=4 غلظت اولیه 50میلیگرم درلیتر یوننیکل زمان تماس 45دقیقه میزان جاذب 0/2گرم سرعت همزن 500دوربردقیقه بوده است نتایج حاصل ازبرازش مدلهای ایزوترم جذب نشان داد که مدل لانگمویر داده ها را بهتر توصیف و فرایند جذب ازمدل سینتیک شبه درجه دوم تبعیت کرده است

کلیدواژه ها:

جداسازی ، پلی تیوفن ، نیکل ، ایزوترم ، سینتیک