تحلیل و بررسی معماری همساز با اقلیم شهر قصر شیرین بر مبنای مدل های ماهانی، اوانز، گیونی

فضای داخلی ساختمان متأثر از اقلیم موردنظر بوده و اقلیم نیز به نوبه خود شناخت عوامل اقلیمی تا آنجا که با آسایش انسان رابطه برقرار می کند، نتیجه عواملی چون تابش آفتاب، دما، رطوبت هوا، وزش باد و میزان بارندگی است که با توجه به اهداف طراحی اقلیمی در هر منطقه آب و هوایی و پیش بینی مواردی در جهت تحقق بخشیدن به این اهداف موجب سازگاری و هماهنگی ساختمان ها با شرایط اقلیمی می شود. با توجه به این عوامل در این پژوهش سعی شده است آسایش، یا عدم آسایش انسان بر اساس مدلها و شاخصهای زیست اقلیمی ماهانی، مدل اوانز با استفاده از شناسنامه ی آماری ایستگاه هواشناسی سینوپتیک شهر قصرشیرین طی سالهای 2005-1992 ارزیابی گردد. در این زمینه پژوهش های گسترده ای در اقلیم ها و شهرهای مختلف صورت گرفته است. روش تحقیق در این بررسی به صورت تحلیلی - توصیفی با ابزار مطالعات کتابخانه ای - اطلاعات و اسناد جمع آوری شده است. نتایج حاصله نشانگر این موضوع می باشد که بر اساس شاخص ماهانی می توان دریافت که مجموعه های ساختمانی بهتر است، دارای بافت فشرده همراه با حیاط باشند و اطاق های به هم چسبیده و پیش بینی جریان هوا به طور موقت در مواقع لازم، در ساختمان ها برای جریان محسوس هوا لازم نیست. براساس اوانز شهر قصر شیرین در ماه های فروردین، اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد، شهریور، مهر و آبان با دمای بالا و نوسان زیاد دما در شبانه روز همراه است. از تحلیل شاخص گیونی می توان دریافت که، در ماه های دی، بهمن، آذر دمای بیشینه در هنگام ظهر در محدوده منطقه آسایش قرار دارند.

کلیدواژه ها:

معماری همساز با اقلیم ، ماهانی ، اوانز ، گیونی ، قصر شیرین