طراحی پارکلت در فضاهای شهری مبتنی در راستای ارتقاء منظر شهری پایدار

تأمین نیازهای اجتماعی انسان در فضاهای شهری از اصلی ترین اهداف توسعه پایدار محسوب می شود.از جمله اصول پایدار تأمین نیازهای انسان وارتقاء کیفیت زندگی وی می باشد،که فضاهای شهری در راستای تأمین نیازهای این نیاز روانی واجتماعی انسان شکل گرفته است.منظر شهری مقوله ای است که باعث ارتقاء کیفی در فضاهای شهری می شود.منظر شهری،هنر یکپارچگی بخشیدن بصری وساختاری به مجموعه ساختمان ها،خیابان ها وعناصر موجود در آنها وفضاهایی است که محیط شهری را می سازد.پیاده روها یکی از مهمترین فضاهای عمومی شهری هستند که تمام شهروندان در فعالیت های روزانه حداقل قسمتی از مسیر خود را به صورت پیاده طی می کنند ونیازهای پیاده در اکثر فضاهای شهری نادیده گرفته شده است.دراین مقاله سعی براین شده است تا به بررسی راهکاری جدید جهت ارتقاء منظر شهری پایدار در مسیرهای حرکتی به وسیله طراحی پارکلت بپردازد.این فضاها درواقع پارک با مقیاس کوچک هستند که در امتداد لبه ی خیابان ایجاد می شوند.وفضاهایی برای کاشت گل وگیاه دارند که باعث زیباسازی شهر می شوند،وهمچنین دارای صندلی برای نشستن،صحبت کرد،دیدن ودیده شدن.پارکلت ها کیفیت بالایی را برای ساکنین واستفاده کنندگان از فضاهای عمومی ایجاد می کنند.این طرح براساس دید وادراک ناظر در فضا شکل گرفته است وبه نظر می رسد به عنوان روشی درجهت منظر شهری پایدار می تواند در طراحی شهری مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پارکلت ، توسعه پایدار ، منظر شهری ، مسیرهای حرکتی