مقایسه اثر اسانس آویشن و بنومیل در عمر انبارمانی توت فرنگی

توت فرنگی از تیره گل سوخیان با نام علمی Faragaria ananassa می باشد که جزء میوه های ریز طبقه بندی می شود و ارزش غذایی و اقتصادی بالایی برخوردار است، اما مهمترین مشکل آن عمر انبارمانی کم گیاه می باشد. آویشن از خانواده نعناعیان Laminaceae با نام علمی Thymus vulgaris می باشد. که در صنایع غذایی، دارویی، بهداشتی و آرایشی استفاده های متنوعی دارد. بنومیل یکی از شناخته شده ترین قارچ کش های بنزیمیدازول است که برای طیف وسیعی از بیماری های قارچی توصیه شده است. در این آزمایش پنج غلظت 0، 75، 150، 150،250، 500 میکرولیتر آویشن در مدتهای 6 روز و 12 روز و چهار غلظت بنومیل، 0، 10، 30، 50 پی پی ام مقایسه شد. وزن توت فرنگی بعد از12 روز در غلظت 500 میکرولیتر آویشن مقدار را داشته و اختلاف، معنی دار بود. تعداد توت فرنگی های سالم بعد از 12 روز در غلظت 150 میکرولیتر آویشن بیشترین مقدار را داشته و اختلاف معنی دار شد. تعداد توت فرنگی های پوسیده با تیمار بنومیل بعد از 6 روز در غلظت ppm 50 کمتر بود و اختلاف معنی دار شد. مقدار مواد جامد محلول بعد از 12 روزانبارمانی در تیمار آویشن با غلظت μL 150 بیشترین مقدار را داشت و اختلاف، معنی دار شد.

کلیدواژه ها:

توت فرنگی ، اسانس آویشن ، انبارمانی