بهبود تولید روزانه یک خط نورد گرم فولاد با رویکرد شبیه سازی

تولید فولاد یک فرایند چند مرحله ای پیچیده با داده های اطلاعاتی بسیار زیاد است. یافتن برنامهای منسجم برای طیف گسترده ای از مراحل تولید در این محیط تولیدی اغلب با اختلال فرایندی همراه می باشد. در این تحقیق به مطالعه و بررسی خط تولید نورد گرم فولاد با رویکرد شبیه سازی بر پایه طراحی آزمایش ها به منظور توسعه یک ابزار پشتیبان تصمیم گیری استفاده می شود. به طور خاص، اجرای مدل کلی تولید در یک محیط شبیه سازی بر پایه طراحی آزمایش ها قادر به یکپارچه سازی جنبه های مختلف فرایند تولید است. در این رویکرد با استفاده از داده های تولید واقعی، مدل سازی برای تجزیه و تحلیل دو هدف اصلی یعنی بهبود میزان تولید روزانه و افزایش متوسط نرخ بهره برداری ایستگاه ها در خط نورد گرم انجام گرفت. بررسی ها نشان می دهد که می توان بهبود قابل توجهی در میزان تولید روزانه به همراه بالا بردن نرخ بهره برداری ایستگاه ها، ازطریق تغییر شیوه های موجود و قابلیت های فرایند ایجاد نمود.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی ، طراحی آزمایش ها ، نورد گرم فولاد ، تولید روزانه ، متوسط نرخ بهره برداری