تأثیر ساختارهای زمین شناسی بر وضعیت کمی و کیفی آبخوان دشت اندیمشک

دشت اندیمشک قسمتی از حوضه آبریز رودخانه بالارود بشمار میآید، که با وسعتی معادل ۲۰۰ کیلومتر مربع به فاصله ۱۶۰ کیلومتری شمال اهواز و ۵ کیلومتری شمال شهرستان دزفول بین ۲۵ درجه و ۳۲ دقیقه تا ۴۴ درجه و ۳۲ دقیقه عرض شمالی و ۱۵ درجه و ۴۸ دقیقه تا ۲۸ درجه و ۴۸ دقیقه طول شرقی قرار دارد و دارای اقلیمی خشک و نیمه خشک با میانگین بارندگی سالیانه حدود ۴۲۹ میلیمتر، متوسط میزان تبخیر سالانه ۲۰۲۰ میلیمتر و متوسط ارتفاع دشت از سطح دریا ۲۱۰ متر، متوسط رطوبت نسبی سالانه برابر ۴۸ درصد و همچنین متوسط درجه حرارت سالانه حدود ۲۴ درجه سانتیگراد میباشد. منطقه مورد مطالعه در دامنه جنوبی سلسله جبال زاگرس قرار گرفته و شمالیترین قسمتی است، که از آنجا دشت پهناور خوزستان آغاز و با شیب نسبتأ ملایمی به سمت خلیج فارس گسترش مییابد. سازندهای بخش شمالی منطقه، نتیجه پدیده- های کوهزایی آلپ و متعلق به دوران دوم و سوم زمین شناسی است در صورتی که بخش جنوبی آن جوانتر و از آخرین سریهای زمین شناسی در ناحیه بوده که بعد از عقب نشینی دریا در قسمت شمالی خوزستان، ارتفاعات کنونی را بوجود آورده است. لذا در این مطالعه سعی خواهد شد ضمن برآورد ذخائر منابع آب زیرزمینی دشت، ضرایب هیدرودینامیکی لایه- های آبدار تحتانی و دیگر عوامل موجود هیدروژئولوژیکی از جمله کیفی نیز، مورد بحث و بررسی قرار گیرد.