طراحی بهینه شبکه های فاضلاب با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در این تحقیق امکان استفاده از روش الگوریتم ژنتیک جهت طراحی بهینه شبکه های فاضلاب مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته است. مساله طراحی بهینه شبکه های فاضلاب با استفاده از مجموعه متغیرهای طراحی متفاوتی حل و نتایج آن با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج حاصل بیانگر برتری روشی است که در آن از شیب لوله ها بعنوان متغیرهای تصمیم استفاده شده است. قابلیتهای مدلهای ارایه شده از طریق بکارگیری مدل در مورد دو مساله نمونه بررسی و نتایج آن با نتایج حاصل از روشهای برنامه ریزی ریاضی و برنامه ریزی پویا مقایسه شده است.

کلیدواژه ها:

شبکه های فاضلاب ، بهینه سازی ، الگوریتم ژنتیک ، مانینگ ، هیزین - ویلیامز