تاثیر کود حیوانی بر روی خاک های شور در مناطق خشک (مطالعه موردی منطقه سیستان)

هدف از اجرای این پژوهش بررسی تاثیر کود حیوانی بر روی خاک های شور در مناطق خشک می باشد. برای اجرای این پژوهش دو محدوده که از لحاظ خصوصیات فیزیکی و شیمیایی یکسانی بودند، انتخاب گردید. با خاک یکی از واحد ها 30درصد خاک اضافه شد و دیگری به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. سال بعد هر دو واحد پژوهشی زیر کشت جو قرار گرفت. این آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی با دو تیمار و سه تکرار در شرایط مزرعه انجام پذیرفت. تیمارهای آزمایش شاملشاهد )عدم مصرف کود) و خاک اصلاحی )اضافه کردن 00 درصد کود حیوانی( به خاک اضافه شد. قبل و بعد از مخلوط کردن کود، نمونه های خاک از عمق 00 سانتی متری برداشت و بعضی از ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک از جمله درصد سدیم محلول، نسبت جذب سدیمEC, Na, Mg, Ca, C, pH و بافت آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آنالیز خاک نشانمی دهد کهPHخاک نمونه های شاهد بیشتر8/5از خاک اصلاحی7/6می باشد. میزان سدیم در نمونه شاهد و اصلاح شده بترتیب برابر باmeq/lit22/5و>500 براورد گردید مقدار کلسیم در نمونه شاهد کمتر از نوع اصلاحی بود، بطوریکه برای نمونه های مزبور بترتیب معادل 76 و 27meq/litاندازه گیری شد. منیزیم خاک اصلاحیmeq/lit(22 13/5 برابر نسبت به نوع شاهد 298meq/lit کاهش نشان می دهد. درصد سدیم محلول در نمونه شاهد مشخص نشد ولی در خاک صلاحی به 03 می رسد. نسبت جذب سدیم در شاهد0 >(بیش از ده برابر نوع اصلاحی4/9بود. میزان رس و سیلت در نمونه شاهد فولکوله و مقدار شن آن 06 درصد است. در حالیکه این ویژگی ها برای نمونه اصلاحی بترتیب برابر11و42و47 درصد می باشد. میزان تولید کرت های جو نمونه های شاهد بترتیب 43و55و36گرم در متر مربع و هریک از کرت ها،دارای 12و14و10درصد پوشش گیاهی بوده است. ولی میزان تولید در نمونه های خاک اصلاحی برابر با390و285و373 گرم در متر مربع و 700 درصد پوشش گیاهی می باشد. تجزیه و تحلیل آماری داده های خاک نشان می دهد که بین دادههای خاک اصلاحی و شاهد اختلافی معنی دار وجود دارد ولی داخل خود گروه ها اختلافی وجود ندارد. همچنین بین میزان تولید و درصد پوشش گیاهی واحدهای پژوهشی اختلاف معنی داری وجود دارد

کلیدواژه ها:

خاک های شور ، سیستان ، کود حیوانی ، درصد پوشش گیاهی ، خاک اصلاحی