اثر مصرف عصاره گانودرمالوسیدم و هشت هفته تمریناتبدنی استقامتی بر منتخبی از شاخص های آنتی اکسیدانی و فاکتورهای رشد و میانجی های عصبی در مردان مسن مبتلا به پارکینسون
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,104
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SPORTC03_004
تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1398
چکیده مقاله:
مقدمه: پارکینسون یکی از بیماری های شایع و پیشرونده ی سیستم اعصاب مرکزی است. تحقیقات نشان داده است که تمرین و فعالیت بدنی در بیماران مبتلا به پارکینسون، سنتز دوپامین را در سلول های دوپامینرژیک باقیمانده تحریک و علایم مربوطه را کاهش می دهد. هدف تحقیق بررسی اثر مصرف عصاره گانودرمالوسیدم و هشت هفته تمرینات بدنی استقامتی بر منتخبی از شاخص های آنتی اکسیدانی و فاکتورهای رشد و میانجی های عصبی در مردان مسن مبتلا به پارکینسون می باشد. روش: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی از نوع نیمه تجربی است که در آن از طرح آزمودن مقدماتی (پیش آزمون) و نهایی (پس آزمون) استفاده شده است. جامعه آماری را مردان مبتلا به پارکینسون 40 تا 60 سال تشکیل داده است. حجم نمونه نیز براساس مطالعات قبلی، در سطح معنی داری پنچ درصد و با استفاده از نرم افزار Surway system در حدود 24 نفر تعیین گردید و به طور تصادفی به چهار گروه کنترل یا دارونما ( 6 نفر)، ورزش ( 6 نفر)، مکمل ( 6 نفر) و ورزش + مکمل ( 6 نفر) تقسیم شد. گروه تمرین مکمل و تمرین یک برنامه - تمرینی استقامتی را به مدت هشت هفته و سه جلسه در هر هفته انجام دادند. تمرین استقامتی شامل راه رفتن با سرعت 4 کیلومتر بر ساعت تا 8 کیلومتر بر ساعت با شدت 50 الی 65 درصد ضربان قلب بیشینه بود که 10 دقیقه اول شامل گرم کردن عضلات اصلی بدن و 10 دقیقه آخر به عنوان ریکاوری در نظر گرفته شد. عصاره گانودرما لوسیدم ساخت شرکت بیز به عنوان مکمل به یک گروه تجربی تمرینی و یک یروه مکم به صورت قهوه روزانه 300 میلی گرم و با نظر پزشک متخصص مغز و اعصاب تجویز شد. توزیع توام و بهنجار داده ها توسط آزمون شاپیرو ویلک مورد ارزیابی قرار گرفت. در ادامه از آزمون تی همبسته برای مقایسه پیش و پس آزمون در هر گروه استفاده گردید. در نهایت، داده های حاصله توسط آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی بونفرونی برای تعیین اختلاف میزان شاخص های مورد نظر بین گروه های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: در این مطالعه بهبود علائم ناشی از بیماری پارکینسون با استفاده از عصاره گانودرما مشاهده نشد ولی اختلالات حرکتی آنها در مقایسه با گروه شاهد کاهش یافت.
کلیدواژه ها:
عصاره گانودرما لوسیدم ، تمرینات بدنی استقامتی ، شاخص های آنتی اکسیدانی ، فاکتورهای رشد ، میانجی های عصبی ، پارکینسون
نویسندگان
فرشید گنجی
ایران، اردبیل، مشکین شهر، دانشجوی دکتری رشته فیزیولوژی ورزشی قلب و عروق و تنفس، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی
علیرضا براری
ایران، استان مازندران، دکتری فیزیولوژی ورزشی، استادیاردانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی،