بازیافت واحیای فاضلاب برای مصارف غیرشرب

با توجه به محدودیت منابع آب در کشور و روند رو به رشد مصرف آب در سال های اخیر ناشی از افزایش جمعیت وتوسعه صنعتی از یک طرف و محدود بودن منابع آبی وخشکسالی های اخیر از طرف دیگر نظر برنامه ریزان و متخصصین علوم آب را به استفاده از آب های نامتعارف واعمال سیاست های جدید منابع آب کشور مبتنی بر افزایش میزان آب های قابل دسترس و جایگزین نمودن منابع جدید معطوف کرده است .رشد روزافزون جمعیت شهری وتوسعه صنعتی و بتبع آن استفاده بی رویه از منابع آب شیرین و تولید حجم عظیمی از فاضلابها توسط اینچنین مراکزی، از یکسوکمبود منابع آب شیرین و نگرانی های زیست محیطی دفع غیر اصولی فاضلابها و از سوی دیگر ضرورت بهره برداری واستفاده مجدد ازفاضلاب تصفیه شده بعنوان متداولترین منبع آبی غیرمتعارف را گوشزد می کند. لذا تحت چنین شرایطی استفاده مجدد از فاضلاب تصفیه شده به عنوان یک منبع تأمین کننده نیازهای آبی در بخش های خاصی از مصارف کشورمان ضروری به نظر می رسد. لذا این امر نیازمند برنامه ریزی و مدیریت جامع با در نظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی بوده و در این راستا استفاده از تجارب سایر کشورها در برنامه ریزی و استفاده مجدد از منابع آبی غیر متعارف مثمر ثمر خواهد بود. در این مقاله سعی بر این است ضمن بیان استانداردهای استفاده مجدد از فاضلابهای تصفیه شده از نظر جنبه های فنی، زیست محیطی و بهداشتی، تجربیات داخلی و خارجی و قابلیت های استفاده از پساب ها و آب های برگشتی در مصارف مختلف ارائه گردد