راهکارهای برقراری پایداری محیطی و اجتماعی در فضاهای فرهنگ محور

از مهم ترین ویژگی های هنر معماری هدایتگری فرهنگی است. یکی ازمکان هایی که هنرمند در آن می تواند دغدغه های ذهنی خود را از مسائل گوناگون به شکل مفاهیم مختلف در قالب آثار هنری جهتتاثیرگذاری بیشتر بر روی افراد جامعه عرضه نماید یک مرکز یا مجتمع فرهنگی و هنری است. عموما معماری پایدار را مبتنی بر سه بعد محیطی، اقتصادی و اجتماعی می دانند و مجموعه های فرهنگی و هنری یکی ازمکان هایی است که پایداری اجتماعی در آن دنبال می شود. سعی پژوهش حاضر فراهم آوردن بستری در جهت بهبود جایگاه فرهنگ و هنر، با تاکید بر خلق فضای فرهنگی منطبق با اصول معماری پایدار و با تاکید برپایداری محیطی و اجتماعی است و در پی پاسخ به این سوال است که، مجتمع های فرهنگی و هنری چگونه می توانند در پایداری محیطی و اجتماعی موثر واقع شوند؟ روش مورد استفاده در این مقاله، راهبردتحقیق کیفی با رویکرد نظریه های زمینه ای )زمینه یاب( است. در زمینه مطالعات تحقیق پیش رو بررسی مجموعه های فرهنگی و هنری به عنوان یک فضای شهری در جوانب گوناگون هر یک به نوبه خود می تواندیاری بخش حل این مسئله باشد.در راستای دست یابی به پایداری در فضاهای فرهنگی هنری بیشتر به دو جنبه مهم پایداری محیطی و اجتماعیپرداخته شده است. لیکن رویکرد مقاله حاضر ابتدا لزوم توجه به جنبه محیطی و اجتماعی معماری پایدار بوده و سپس با علم بر نقش اجتماعی مجموعه های فرهنگی و هنری به بیان راهکارهایی جهت برقرار نمودن پایداری مذکور در این فضاها می پردازد

کلیدواژه ها:

مجتمع فرهنگی وهنری ، معماری پایدار ، پایداری محیطی ، پایداری اجتماعی